De locatie van het Havenervaringscentrum (HEC) is het meest westelijke puntje van Maasvlakte 2, een locatie die enerzijds uitzicht biedt over zee, en anderzijds spectaculair uitkijkt over de haven op de Maasvlakte. De route naar deze locatie leidt door het indrukwekkende havenlandschap van Rotterdam, waardoor de reis onderdeel wordt van de ervaring in het HEC.

Het HEC wordt centraal in het duinlandschap geplaatst en biedt vanwege zijn hoogte uitzicht over de duinen. Aan de noordkant komt een parkeerplaats voor bezoekers en aan de zuidkant een opstelplaats voor excursiebussen, met een mogelijke wandelverbinding naar de Ameliahaven. Auto's en bussen hebben aparte ingangen om congestie te vermijden, en er wordt zo veel mogelijk gebruikgemaakt van halfverharding.

Het evenementenplein, zichtbaar voor passanten, bevindt zich bij de weg en grenst aan het terras van bistro 'Antarctica' onderin het gebouw. Ook passanten zonder interesse in het HEC zijn hier welkom. De duinen bieden beschutting, waardoor bezoekers niet in de wind zitten en hun verblijf kunnen verlengen.

De nautische wereld kent veel functionele bakens met krachtige architectuur. Denk aan kranen, containers en boeien. Deze objecten zijn goed zichtbaar door kleur, hoogte en verlichting en markeren vaak bijzondere locaties. Dit maakt ze tot meer dan alleen functionele objecten, vuurtorens bijvoorbeeld zijn niet alleen navigatiehulpmiddelen maar dienen vaak ook als toeristische attractie.

Wij willen een modern baken creëren dat verwijst naar deze nautische objecten. Alzijdige oriëntatie is essentieel, daarom kiezen we voor een bolvorm (globe). Deze vorm is poëtisch, iconisch en symboliseert het wereldwijde netwerk waar de Rotterdamse haven deel van uitmaakt. De bol is ook praktisch, regelmatig gebruikt in de haven als opslagvoorziening omdat het maximaal volume biedt met een beperkt geveloppervlak.

Een vrijstaand bolvormig gebouw op deze locatie spreekt enorm tot de verbeelding en trekt passanten aan. Het markeert het bezoekerscentrum en fungeert als icoon voor de haven. Door de hoogte en rode signaalkleuren is het gebouw zichtbaar vanuit de verte. Vanaf zee ligt het op aan de horizon, en vanuit de haven wijzen de kleuren bezoekers de weg.

Het HEC is niet alleen een baken, maar ook een functioneel gebouw met bouwkundige logica. Geïnspireerd door de logistieke processen van nabijgelegen containerterminals, kan het gebouw snel en goedkoop worden opgebouwd uit modulaire elementen. Deze modules, eventueel inclusief interieur- en expositie-elementen, kunnen off-site worden vervaardigd, wat flexibiliteit biedt voor toekomstige aanpassingen of hergebruik.

Van veraf gezien domineert de bolvorm, terwijl dichterbij de rode en witte modulaire elementen zichtbaar worden, associërend met havenbakens. De hoekige vormen van het gebouw passen bij de omgeving en creëren prachtige terrassen met uitzicht op de bovenste lagen.

Wie naar het Havenervaringscentrum (HEC) reist, ziet het gebouw dankzij de markante vorm en kleuren al van verre opdoemen in de havenwereld. Het is zichtbaar vanaf autowegen en fietspaden en zowel overdag als 's nachts.

Bezoekers betreden het gebouw op de begane grond en komen via een brede trap in de ontvangstruimte op de eerste verdieping. Hier worden bezoekers verwelkomd, geïnformeerd, en kunnen ze tickets kopen voor de exposities en excursies. Ook zijn hier een winkel, kantoren, toiletten en de garderobe.

Bezoekers worden vervolgens naar de bovenliggende exposities geleid via het atrium. Dit kloppende hart van het gebouw, toont grote objecten en bevat trappen en liften die theatrale toegang bieden tot de hogere verdiepingen. De expositieruimtes rondom het atrium bieden diverse zichtlijnen tussen verdiepingen en objecten. Het sculpturaal vormgegeven atrium heeft vloeren op verschillende hoogtes, waardoor zowel intieme als dubbelhoge ruimtes ontstaan, wat voor een dynamische beleving zorgt. Via de trappen in het atrium, die uitzicht bieden op de tentoongestelde objecten, bewegen de bezoekers zich omhoog naar de “future zone” op de bovenste laag van het expositiegebied.

Het atrium speelt ook een bouwfysische rol: warme, CO2-vervuilde lucht stijgt op en wordt boven in het atrium afgezogen, terwijl schone zeelucht via de gevels binnenkomt.

De expo komt uit in het restaurant, met zicht op de duinen en de zee door het vele glas en buitenterrassen. Voor een volledige havenervaring gaan bezoekers nog verder omhoog naar het observatorium en het panoramaterras, dat een 360-graden uitzicht biedt op de haven en de zee, waar schepen Rotterdam naderen of uitvaren naar alle delen van de wereld.

Op de top van het Havenervaringscentrum (HEC) bevinden zich vergaderruimtes, een restaurant en een observatorium die, samen met terrassen, uitzicht bieden over de haven en de zee.

Vanaf het uitzichtpunt en het restaurant slingert een buitentrap naar beneden, die voortdurend wisselend uitzicht op de omgeving biedt. Bezoekers worden op de eerste verdieping het gebouw weer geleid, waar ze de winkel kunnen bezoeken voordat ze het gebouw verlaten of een excursie boeken.

Het Havenervaringscentrum (HEC) streeft naar duurzaamheid in energiegebruik. De glazen puien zijn voorzien van geavanceerd zonnewarmte-werend glas, waardoor zicht belemmerende zonwering niet nodig is. De dichte delen van de gevel krijgen gekleurde dunne film zonnepanelen, inclusief rood gekleurde zonnepanelen.

Warmte en koude worden via een laagtemperatuur vloersysteem uitgewisseld met het nabijgelegen zeewater of water uit de Amaliahaven.

Het afvalwater van het gebouw en terrein wordt gezuiverd in een ‘duinfilter’. Het water wordt hoog in de duinen gepompt en natuurlijk gezuiverd door passage langs het zand.

Voor het Havenervaringscentrum (HEC) wordt gekozen voor een schijven-kolommen principe. Schijven langs de buitengevel in de onderste delen van het gebouw leiden de verticale belastingen van de uitkragende bovengelegen verdiepingen naar de fundering. De horizontale belasting wordt naar de verdiepingsvloeren geleid, die als trekringen functioneren.

De bovengelegen verdiepingen worden ondersteund door verdiepingshoge liggers boven het atrium, die ook fungeren als tussenwanden. Kolommen die door het gebouw lopen, leiden de verticale belastingen naar de fundering. De hogere verdiepingen worden eenvoudig gestapeld en vereisen geen zware constructie, waardoor de gevels van het restaurant en de panoramaruimte veel zicht op de omgeving bieden.